Nazilerin Çekmiş olduğu Titanik Filmi Ile alakalı Gerçekler

1942’nin başlarında “Cenup Atlantik’in Kraliçesi” isminde lüks bir vapur, Baltık Denizi’ndeki bir Alman donanma üssündeydi. Adolph Hitler’in birliği tarafınca komuta edilen vapur, sonradan bir kışlaya bile dönüştürülmüş.

Tasarımı ve kurgusuyla 1997 senesinde çekilen Titanik filminin aynısı olan bu filmimizde, Nazi propagandasının ele almış olduğu görülüyor. Üstelik film yapımında da hiçbir harcamadan kaçınılmamış. Bu filmi fazlaca azca insanoğlunun biliyor olması da bir o denli garip.

Titanik, geçmişte olduğu şeklinde bugün de hâlâ hepimizi derinden etkileyen bir hikâyeye haiz.

Senaryo ise bizim bildiğimiz Titanik’ten fazlaca değişik bir halde ele alınmış görünüyor. Film, geminin kaza anını İngiliz ve Amerikan açgözlülüğünün bir sonucu olarak tasvir ediyor. Şu demek oluyor ki filmin mevzusu aslen tamamen siyasî.

Filmin adı da olan The Nazi Titanic isminde kitabın yazarı Profesör Robert Watson, Almanya’nın 1942’de muharebede ciddi başarısızlıklarla karşı karşıya bulunduğunu ve filmin bir propaganda aracı olarak büyük yankı uyandıracağını düşündüğünü dile getiriyor. Titanik vakasının “Nazileştirilmiş” versiyonuyla Müttefiklere bir yanıt niteliği taşıdığını da ekliyor.

Gemiler tamamen aynı görünümde, bu filmimizde kullanılan geminin bacalarından yalnız biri eksikti.

Cap Arcona

Dönemine gore oldukça büyük bütçelerle hazırlanan filmin, Prof. Watson’ın anlatımına bakılırsa o dönemde 4 milyon reichsmark bütçesi olduğu tahmin ediliyor. Bu, oldukça maliyetli bir film bulunduğunu da gösteriyor.

Filmimizde daha garibi, gerçek askerler cepheden alınarak figüran olarak kullanılmış. Bir tek böyle de kalmıyor; devrin meşhur Alman film yıldızlarından Sybila Schmidt şeklinde oyuncular da ekibe dahil olmuş.

Filmin çekim aşaması ise oldukça kaotik bir ortamda gerçekleşmiş.

Filmimizde yer edinen hanım oyuncular, askerlerin tacizine maruz kalmış; film setinin aydınlatılması ise cenk ortamında müttefikler için bir hedef olabileceği düşüncesi de cabası. Ek olarak filmin yönetmeni Herbert Selpin, Nazi yetkililerinin çekime ettikleri müdahaleleri eleştirdiği için tutuklanmış. Sonrasında yerleştiği hapishanede de asılı bir halde bulunmuş. Şu demek oluyor ki anlayacağınız filmin çekim süreci oldukça sancılı geçmiş.

The Nazi Titanic’in temelinde sert bir propaganda var.

Filmimizde gerçekleşen kaza, Titanik’te Alman mürettebatlarının gemiyi Şimal Atlantik’te yavaşlatmaya çalışmalarına karşın kazanın aslen İngiliz sahiplerinin açgözlülüğünden kaynaklandığı mevzu edinmiş. Almanca sonsözde ise 1500’den fazla yolcunun ölümünün “İngiltere’nin bitmeyen kar arayışının sonsuz bir kınanması” olduğu yazıyor.

Alman tarihçi Von Lunen, filmi izledikten sonrasında tüm sahnelerin fazla gerçekçi bulunduğunu ve sivillerin hava saldırılarından korkabileceklerini düşünerek sinemalarda gösterilmesinin yasaklanmasından bahseder: “Filmimizde Titanik’teki Alman subayının, etik açıdan hatalı olduğuna inanılmış olduğu için üstlerine itaatsizlik etmesi de bir problem haline geldi. Bu, Nazilerin gerçek dünyadaki Alman subaylarda göndermek istediği bir ileti değildi”.

Verilen siyasal mesajlara karşın film, dönemine gore teknolojik açıdan etkisinde bırakan bulunuyor. İngilizlerin, gene Titanik’i mevzu alan 1958’de yapmış oldukları A Night to Remember filmimizde, bu filmden kesitler görülüyor.

Film başarısız oldu; fakat vapur bir süre daha değişik amaçlarla kullanılmaya devam etti. Cap Arcona adındaki bu büyük vapur, 1945’te kamplarından taşınan mahkumlar için bir hapishane oldu. İnsanları bu gemiye topladılar.

3 Mayıs’ta ise vapur İngiliz Hava Kuvvetleri tarafınca bombalandı. Prof. Watson, geminin içinde neredeyse 5 bin insanoğlunun bulunduğunu tahmin ediyor. İçinden ise yalnız 300 kişinin kurtulma şansının olduğu söyleniyor. Bu bile iyi küçük bir ihtimal. Cap Arcona şeklinde öteki gemilerin Almanya’nın düşüşü ve savaşın sona ermesinden 4 gün sonrasında bombalanması vakası daha da acayip bir hâle getirmiş.