Yüzüklerin Efendisi Dizisi ‘The Rings of Power’ İncelemesi

Son bir ay içinde evden dışarı çıktıysanız ya da internete girdiyseniz kesinlikle reklamını gördüğünüz bir yapım var: Prime Video ekranlarında gösterilen The Lord of the Rings: The Rings of Power. 2 Eylül’de gösterime giren bu yapımda Peter Jackson’ın Yüzüklerin Efendisi triosundan 2000 yıl öncesine gidiyoruz.

Yapımla ilgili olarak daha dizi yayınlanmadan süregelen tartışmalara dair de bilgileri paylaştıktan sonrasında dizinin şu ana kadar gösterilen bölümlerinde gördüklerimizi ve gördüklerimizden ne kadar memnun olup, ne kadar memnun olmadığımızı, ne beklememiz icap ettiğini anlatalım. Öyleyse hızlıca başlıyoruz:

The Rings of Power, The Boys, Invincible benzer biçimde içerikleri seyretmek, parasız oyunlar almak ve alışverişte süratli teslimat, parasız kargo benzer biçimde fırsatlardan yararlanmak için Amazon Prime’a buradan üye olabilirsiniz.

Tolkien karakterlerinin hepsi beyaz değil miydi? Siyahi Elf mi olur?

Olur. Hangi fantastik kurgu evreninden bahsettiğinize gore mavisi de olur, yeşili de olur, kırmızısı da olur. Yüzüklerin Efendisi evreninde de siyahi elf olur, en azından olurdu. Nan Elmoth ormanında yaşayan elflere kara elfler deniyordu ve bir çok tasvire gore tenleri siyahtı. Birinci Çağ’ın sonunda Beleriand’ın geri kalanı ile beraber denize düştü. Dizide gördüğümüz siyahi elf bu ırktan kalan bir temsilci ise olabilir. Peki bu tür bir hikayeye bağlanmadan, yalnız “Bir tane de PoC (Person of color, beyaz olmayan kişileri tanımlamakta kullanılan bir ifade.) olsun” diye siyahi elf olur mu? Yüzüklerin Efendisi evreninde olmaz.

Ha sonuçta Tolkien, Oxford tedrisatından geçmiş ve harp döneminde yazmış bir yazardır. Tolkien’in eserlerinde dünyayı büyük kahramanlar kurtarsa da, basit kişilerin rahat iyilikleri kötülükleri uzakta meblağ. Frodo ve Sam bile genel olarak bir kahraman tasvirinden fazlaca basit birer karakter tasvirine haizdir. O dönemde gelen beyaz karakter yazma baskısına da mümkün olduğunca karakterlerin görünüşünü tasvir etmeyerek bir çözüm geliştirmiştir. Zira Mark Twain benzer biçimde işler yolunda gitmezse eline kazma alıp madenlere inme şansı pek yoktur. O yüzden siyahi karakterler mevzusuna şimdilik bir talih verebiliriz, karakterleri derinleştirmekte bile kullanılabilecek bir vasıta olabilir.

Gelelim ilk iki bölüme şimdi, oturup uzun uzun seyretme zamanı

Bu bölümde dizinin ilk 2 bölümünde gördüklerimizi çeşitli başlıklara ayırmak daha doğru olacak benzer biçimde. O yüzden ilk değerlendirmeyi görüntü, ses, oyunculuk olarak üç bölümde yapmış olup, sonrasında hikayeye geçebiliriz. Böylece uzun bir süre süresince sürprizbozan riski olmadan yazıya devam edebiliriz.

Görüntüler tek kelimeyle şahane!

Görsel efekt ekibi olsun, ışıkçılar olsun, dekor ve kostüm-ekipman yapanlar olsun hepsinin eline sıhhat demek lazım. Yüzüklerin Efendisi filmleri ile aynı güzel duyu bu yapımda da bulunuyor. Yapımın genel renk paleti de oldukça geniş, fazlaca değişik tonları bir arada kullanmak zor olsa da dizide bütünlük bozulmuyor. Gözümüzün görmüş olduğu bölümde bir mesele yok.

Peki ya kulağımızın duyduğu kısım?

Fantastik yapımlarda sesler büyük ehemmiyet taşır, zira sesleri kurgulaması fazlaca zor olsa gerek. Karşınıza bilmediğiniz bir mahluk koyarlar ve bu yaratığın sesini yapmanızı isterler. Ya da doğada duyulmayacak sesleri aktarmak gerekebilir. Bir ejderhanın, bir dinozorun sesini birileri düşlemek durumundadır. Şimdiye kadar The Rings of Power bu mevzuda fazlaca yeni bir şey keşfetmek zorunda kalmadıysa da sesler hem görüntüyle uyumlu, hem de rahatsız edici ton geçişleri ya da ses karışmaları yok. Bu bölümde da iyiyiz benzer biçimde duruyor. Müzikler de oldukça başarı göstermiş, bir Misty Mountain Cold ya da The Bridge of Khazad-Dum seviyesinde bir şarkı olmasa da yapımın müzikleri oldukça iyi.

En mühim kısımlardan önde gelen oyunculuk iyi mi?

İşte burası yapımın mesele yaşamaya başladığı ilk nokta olarak karşımıza çıkıyor. Bilhassa Galadriel rolünü oynayan Morfydd Clark’ın oyunculuğu oldukça sorunlu duruyor. Yönetmen oyuncuyu doğru yönlendiremezse oyuncular normal olarak mesele yaşayabilir fakat Clark’ın problemi daha ciddi duruyor. Oyuncu, oynadığı karakterin rolüne girememiş benzer biçimde, Galadriel’den fazlaca Galadriel cosplay havası alıyoruz. Aslına bakarsanız dizide karakteri tekrardan keşfetme ayağına tanınmayacak hale getirmişler, oyunculuk da fena olunca asla çekilmiyor.

Geri kalan oyuncular içinde Nori’yi oynayan Markella Kavenagh ve Durin IV rolünü üstlenen karşımıza çıkan Owain Arthur ise başarı göstermiş performanslarıyla fark gösteriyor. Genel olarak tüm hikayenin bağlandığı karakter benzer biçimde duran Elrond’u canlandıran Robert Aramyo ise karaktere daha yumuşak yüzlü, yazışma becerisi kuvvetli bir yol çiziyor.

Senaryo ve akış: tehlikeli bir ip üstünde yürümek

The Rings of Power, Yüzüklerin Efendisi evreninden beklediğimiz samimiyeti, doğallığı ve ihtişamı hissettirmeyi başarıyor. Şarkılarından kostümlerine görüp duyabildiğimiz her şey tam olarak isteyeceğimiz benzer biçimde. Senaryoya baktığımızda ise birçok hikayenin aynı anda ilerlemekte bulunduğunu görüyoruz. Bir takım, bilhassa de epik bir takım yazılıyorsa normal olarak birden fazla öykü bulunması gerekiyor sadece hikayelerin birbirine bağlanma şekli birazcık zayıf olabilecek benzer biçimde gözüküyor.

Bir öteki nokta ise ilk iki bölümde fazlaca fazla konum değiştirmemize karşın dünyaya dair pek bir şey görememiş olmamız. Bu da dünyanın geri kalanı için kaygı veriyor. Zira ya bu kısımların iyi mi ele alınacağı kararlaştırılmadı ya da hikayenin akışında hemen hemen yer bulamayacakları kadar yavaş bir öykü anlatımıyla karşı karşıyayız. Dizi aslına bakarsanız 10 bölüm, ilk 2 bölümde ve sonrasında çıkan 3. bölüm tanıtımında daha Numenor insanlarından neredeyse asla iz yok. İkinci Çağ, bilhassa denizler ve Sauron ile savaşım açısından bakıldığında Numenorluların dominasyonuyla geçen bir çağ. Bu yüzden elimizdeki öykü daha da dallanıp budaklanabilecek, geniş bir çerçeveye yayılabilecek benzer biçimde duruyor. Bu uzun solukta yararlı olsa da kısa vadede hikayenin yarım kalmasına, tamamlanmamış hissedilmesine niçin olabilir.

Bu durumda da öykü tek sezona sığmayacak kadar büyük olacaktır. Peki fazlaca sezona yayılacak bir dizide karakterlerin hikayeye girişleri, vaka ilerlemesi ve genel olarak yapımın temposu iyi mi olacak? İlk iki bölüme gore karakterleri yavaş yavaş tanıyacağız. Dizi bizi yeni karakter bombardımanına tutmayacak. Bu her ne kadar güzel bir şey olsa da, tempoyu fazla aksatacak benzer biçimde duruyor.

Dizinin arkasındaki ikili olan J.D. Payne ve Patrick McKay, daha ilkin bu büyüklükte bir iş yapmadıkları için birazcık çekinceler olsa da, pek fazlaca tecrübeli ismin de doygunluk edicilikten uzak yapımlara imza attığını biliyoruz. Bundan dolayı de genç ikiliye talih verilebilir. Gene de bazı senaryo dinamiklerinde hatalar daha şimdiden göze çarpıyor, bu da birazcık şüpheci tarafımı harekete geçiriyor. Ana karakteri tehlikeye sokarak, tehlikeyi onun bakış açısından vererek seyirci ile karakterin bağ kurmasını sağlamak benzer biçimde teknikler bu yapımda işe yaramıyor, zira karakterlerin binlerce yıl sonrasını özetleyen filmlerde bulunduğunu biliyoruz. Anlatımda gereksiz vakit ve kaynak israfları oluyor.

Netice olarak The Rings of Power dizisi bizlere masalsı bir fantastik evren, kulağımızın pasını silen şarkılar, adım adım yaklaşmakta olan bir fenalık ve o kötülüğe karşı sırt sırta verecek karakterler sunan, isminin altında ezilmeyecek benzer biçimde görünen bir yapım ve kesinlikle bir şansı hak ediyor. Dizi kesinlikle parlak ve kıymetli bir yüzük sadece “Kıymetlimis” olup olamayacağını vakit gösterecek.

The Rings of Power, 2 Eylül 2022’de Amazon Prime Video ekranlarında yayına girdi. Her hafta Cuma günleri yeni bölümler yayınlanacak.

The Rings of Power, The Boys, Invincible benzer biçimde içerikleri seyretmek, parasız oyunlar almak ve alışverişte süratli teslimat, parasız kargo benzer biçimde fırsatlardan yararlanmak için Amazon Prime’a buradan üye olabilirsiniz.