Godzilla vs. Kong Eleştirisi – Webtekno – Güncel Teknoloji Haberleri ve Video İncelemeleri

Godzilla ve King Kong; kim bilir beyazperde tarihinin en yaşlı, en sevilen ve en tanınan karakterleri. Birbirlerinden değişik hikayelere haiz bu iki efsaneleşmiş karakterin bir araya gelmiş olduğu bir ortak evren fikri ise haberlerin gelmeye başladığı dönemden beri hepimizi fazlaca heyecanlandırdı. Bu iki dev titanı bir araya getiren MonsterVerse evrenin temelleri, ilk olarak 2014 yılında yapılmış Godzilla ile atıldı. Arkasından gelen Kong: Skull Island ve Godzilla: King of the Monsters ile giderek büyüyen bu evren nihayet Godzilla vs. Kong ile bizlere gerçek bir ortak evren bulunduğunu gösterdi.

Uzun vakit süresince merakla beklenen ve gösterilen görsellerle, fragmanlarla beklentiyi epey yükselten film, aynı anda hem HBO Max’te hem de sinemalarda seyircileri ile buluştu. Peki film bekleneni verdi mi? Beğendik mi? Bir de filmin odak noktasında duran konulardan önde gelen oyuk dünya teorisi var doğal. Bunların her birine kendi gözümden bazı yanıtlar arayacağım bu yazının devamında birazcık spoiler bulunduğunu söylemem gerekir. Eğer filmi hemen hemen izlemediyseniz, yazının devamında göreceğiniz bazı detaylar canınızı sıkabilir. Gerçi, filmin sonunu da çoğumuz fark etmeden öğrenmiştik aslına bakarsan fakat, sıhhat olsun. Şimdi sözü daha çok uzatmadan başlamış olalım.

Eğer olmazsa olmazımız fena bir dev şirket, sebepsiz kuduran bir Godzilla, ‘iyi niyetli insanların elinde maymun olmuş(!)’ bir King Kong:

Filmimiz ilk sahneden itibaren bizlere yaşanacak kaosun sinyallerini durmadan veriyor. O kadar da hayırlı işler yapmadıkları başından itibaren gözümüze sokulan Apex Cybernetics’ten burnumuza fena kokular geliyor, fakat ne işe yaradığını bir süre anlayamıyoruz. Ayrıca Godzilla durduk yere kudurup insanlara ve Apex Cybernetics’in bir tesisine saldırıyor. Doğal ki bu ‘anlamsız saldırıların’ peşinden büyük bir kaos ortamı oluşuyor ve hepimiz kara kara Godzilla’dan iyi mi kurtulacağını düşünmeye başlıyor.

Ayrıca King Kong ise iyi niyetli bilim insanlarınca kapatılmış olduğu düzmece Kafatası Adası’nda bir illüzyonun içinde yaşıyor. Onu korumak için kafeslemeyi seçmiş bilim insanlarımız ve Kong’un sevgili empatı küçük kız, bu durumdan giderek rahatsız olmaya süregelen Kong’u başka iyi mi koruyabileceklerini münakaşaya başlıyorlar.

Bir taraftan da Godzilla’yı yenme planlarının bir parçası olarak gezegenimizin merkezindeki başka bir dünyadan, bu dünyaya yapılacak ziyaret ile Godzilla’ya karşı çıkacak enerjiyi sağlamaktan bahsediliyor. Bu dahiyane düşünce ise tahmin edeceğiniz suretiyle Apex Cybernetics’in şeytani patronundan çıkıyor. Üstelik bu beyefendi, ömrünü bilime adamış, fakat kıyıda köşede kalmış acı dolu bir bilim insanını da derhal etkiliyor, sebep de belli; insanlığı kurtarmak!

Hepsi aşırı hızda yaşanırken bir de karşımıza podcastleriyle gerçekleri ortaya çıkarmaya çalışan Apex Cybernetics çalışanı bir ‘komplo teorisyeni‘, onun yayınlarını dinleyen, ‘Godzilla bu tarz şeyleri meydana getirecek canavar değil‘ diye diye dolanan ve bundan önceki Godzilla filminden de canavarımız ile bir geçmişi bulunan Madison ve onun ‘gülünç arkadaşı’ çıkıyor. Bu üçlü de bir araya gelip Godzilla’nın niçin delirip sağa sola saldırmaya başladığını araştırmaya başlıyor.Ikimiz de heyecanla acaba bu hikayeler hangi noktada kesişecek diye izlemeye devam ediyoruz.

King Kong’u öncesiz düşmanı Godzilla’dan korumaya çalışırken vapur ile gezi ettirmek: Mükemmel bir düşünce!

Filme dair beni rahatsız eden ilk detaylardan biri, King Kong’un oyuk dünyanın girişine doğru çıkmış olduğu yolculukta uzunca bir süre vapur ile gezi etmesi oldu. Devasa bir titanı suların altında gezinen öncesiz rakibinden korumak için senelerce uğraşan, bu uğurda onu düzmece bir adaya hapseden ve sonunda de gene onu korumak için ilişik olduğuna inandıkları oyuk dünyaya götürmüş olan bu dahi ekip, resmen zavallı Kong’u devasa bir gemide zincirleyip yola çıktı.

Sonrasında vakalar alevlenip Godzilla karşılarına geçip Kong’u bir güzel benzetip ağızlarının payını verince, çözüm olarak filodaki tüm gemilerin motorlarını durdurup Godzilla’yı kandırdılar. Vay be! Hakikaten mi?

Hadi buna tamam diyelim, Kong baygın şekilde yatarken Godzilla onun işini bitirdiğine inanmış olsun ve motorlar da durunca ‘Hehe yendim hepsini‘ deyip yoluna devam etsin. Peki sonrasında Kong’u ‘uçurarak’ götürebileceklerini fark edip başından beri saçma olan vapur yolculuğundan vazgeçip aniden Kong’u helikopterlerin altında sallandıra sallandıra varış noktasına doğru çıktıkları mükemmel yolculuğa ne demeli?

Şu demek oluyor ki bu bana şu şekilde geliyor; biz bu iki titanın ilk karşılaşması iyi mi olsun tam kestiremedik, denizde başlatalım dedik. Sonrasında da ‘Aaa biz bunu uçurabiliriz aslına bakarsak‘ deyip Kong’u kurtardık ki mevzu başlamadan bitmesin. Ne diyelim, o şekilde olsun.

Yazık değil mi bu titanlara?

Filme dair rahatsız olduğum bir öteki nokta ise koca şehirlere kaos getirecek kadar kuvvetli bu iki titanın içine düştükleri durumların mantıksızlığı. İlk olarak King Kong’u ele alalım. Dev benzer biçimde, yaşayan en kuvvetli iki canlıdan biri bulunduğunu bildiğimiz bir titan ile karşı karşıyayız. Fakat artık iyi mi olmuşsa bu zavallı bizim korumamıza mahkum hale gelmiş, takmışız kelepçeleri, kapatmışız bir oyun parkının içine.

Şu demek oluyor ki tamam evet biliyorum bu birazcık da King Kong’un hikayesinin vakası aslına bakarsan fakat ben bu filmimizde Kong’u ‘Bunu kaçıralım biz Godzilla’dan, aman bir şey olmasın‘ şeklinde görmektense daha asi ve kuvvetli bir görüntü olarak görmeyi tercih ederdim. Bu efsaneleşmiş titanın böylesine heyecanla beklenen bir karşılaşmanın yaşanacağı filmimizde birazcık da o yönünü görmek iyi olabilirdi.

Bir de Kong’u himayesi altına alan sevgili bilim insanı hanımefendi durmadan ‘Kimse Kong’a boyun eğdiremez‘ tadında söylemlerde bulunurken bir taraftan da zavallıcığı köşe nahiye kaçırması ayrı saçmaydı bana kalırsa.

Godzilla tarafında ise fazlaca daha üzücü bir durum var. Filmin isminde adı geçmese bir yan karakter sanabileceğimiz şekilde verilmiş hikayesi. Sıfır derinlik. Kong’la dünyanın merkezine seyahat ederken zavallı Godzilla’nın bir tek yüzgeçlerini gördük resmen filmin yüzde 80’inde. Geri kalan yüzde 20’sinde de aslına bakarsan Kong ile dövüşüyorlardı. Eeee, bu zavallıcığın suçu neydi de onun da öyküsünü derinleştirecek bir iki sahne katmadınız? Tamam bir ihtimal Kong ile kurduğumuz empatiyi hiçbir vakit Godzilla ile kuramadık, o aslına bakarsan devamlı iş bitirici cool bir karakter olarak çıktı karşımıza fakat, afişinde adı yazan bir filmimizde bu kadar azca görünmesi bence üzücü bir detaydı.

Bu insanoğlu ne yapmış oldu şimdi?

Şimdiye kadar bahsettiklerim filmimizde beni rahatsız eden detaylardı. Her biri için kişisel birer görüş demek mümkün. Fakat burada değineceğim kısım, sanıyorum ki filmi izleyen pek fazlaca şahıs için aynı hissettirmiştir. Filmimizde temelde 3 değişik insan grubunun öyküsünü izliyoruz. Kong ile yola çıkanlar, Komplocu – Madison ve gülünç çocuk üçlüsü, bir de şeytani zenginimiz ile onun mistik bir başka varlıklı arkadaşı.

Bu üç grubun filmimizde karşımıza çıkmış olduğu neredeyse tüm görüntüler benim için klişe diyaloglarla ve mantıksızlıklarla doluydu. Madison ve ekibi ne işe yaradığını bile anlamadan aniden kendilerini ABD’den Japonya’ya gitmiş buldular, üstelik bunu yaparken dünyanın en büyük şirketinin gizli saklı yaratıklarını taşımış olduğu gizli saklı yeraltı seyahat sistemini kullandılar ve olağanüstü bir halde son ana kadar kimsenin ruhu duymadı.

Kong’la yola çıkan aşırı akıllı bilim adamları aslına bakarsan gemide Godzilla saldırdığında Kong’un zincirlerini açmadıkları andan itibaren benim için bitmişti. Öteki varlıklı ve şeytani ikili ise aslına bakarsan klişe birkaç sloganvari cümle haricinde, filme en fazlaca tesir eden olayın kaynakları olmasına karşın asla anlatılmadılar.

Doğal ki burada, seyrettiğimiz filmin iki titanın savaşını mevzu edinen bir film olmasını göz ardı etmemek lazım, bir ihtimal bu şekilde bakınca insanların hikayesinin detaylandırılması çok da fazla lüzumlu görülmeyebilir fakat bana kalırsa mevzunun bir taraftan da ‘insanlığı kurtarmak’ üstüne kurulduğu bir hikayede daha derin insan hikayeleri görmek filmi fazlaca daha ileriye taşıyacak bir detay olurdu. En azından filmin fena karakterinin hikayesi bari birazcık daha derin olsaydı, fakat olmamış, olsun…

MechaGodzilla birazcık oldu bittiye gelmemiş mi?

Filmin kırılma noktası olan mühim karakterlerden biri şüphesiz MechaGodzilla’ydı. Sonuçta filmi Godzilla ve Kong için sulh içinde bitiren de oydu, aslına bakarsak tüm bu kaosun yaşanmasına sebep olan da.

Filmin temelinde bu kadar mühim bir yere haiz olan bir karakterin resmen bir kısa dönem ve birkaç darbe sonrası helak olması bana kalırsa birazcık oldu bittiye getirmek oldu. O denli oyuk dünyanın merkezine gittik, sırf MechaGodzilla’yı hayata getirebilmek için ne oyunlar döndü, sonrasında hop, bir de baktık ki 5 dakikalık görsel şölen sonrası karakterimiz ölmüş.

Ek olarak bir de, ben mi anlamadım yoksa hakkaten anlatılamadı mı güvenilir olmadığım için fazlaca eleştirmek istemiyorum fakat, oyuk dünyadan aşırı süratli bir halde aktarılan şey neydi de biz onla MechaGodzilla’yı hayata getirdik, bu notkada da bence filmin hem oyuk dünyayı hem de MechaGodziila’ya yaşam veren şeyi daha çok anlatması gerekirdi.

Oyuk dünya var bir de doğal, nedir bu oyuk dünya?

Oyuk dünya teorisi, hikayesi oldukça eskilere dayanan bir kuram. Buna bakılırsa gezegenimizin belli bölgelerinde, mesela kutuplarda bulunan geçitler ile yeraltına gidiliyor ve burada, Dünya’nın merkezinde bulunan bir başka dünya var. Bu dünyaya ‘Agarta’ adı verilmiş ve gene hikayelere bakılırsa Agarta’nın ısı ve ışık deposu ise gezegenimizin merkezindeki çekirdek.

Doğal ki bu aşamada değişik kültürlerin mitlerinde değişik anlatılar da var. Bu yeraltı dünyasında iyi ve fena iki değişik medeniyetin olduğu, uzaylılardan kaçan insanların yeraltı dünyasını keşfedip buraya sığındığı, bu yeraltı dünyasında dinozorlardan mamutlara soyu tükenmiş bazı canlıların yaşamış olduğu benzer biçimde pek fazlaca öykü, sonunda bugün oyuk dünya teorisi dediğimiz miti oluşturuyor.

Bu kuram, ‘bilimsel’ bazı verilerle de desteklenmeye çalışılıyor ve hatta günümüzde hala bu teorinin doğruluğunu savunanlar var. Sadece doğal ki oldukça net bir halde; oyuk dünya teorisini destekleyen tek bir bilimsel veri bile aslına bakarsak bulunmuyor.

Teorinin bilimsel olduğuna yönelik söylemlerin temelinde Halley kuyruklu yıldızının isim babası Edmond Halley’in 1697 senesinde yazıya döktüğü bir emek harcaması içeriyor. Tamamen iddialar ve ihtimaller üstüne kurulu bu emek harcama, döneminde ilgi görmüyor, sonrasında Halley de bu mevzuda değişik bir emek harcama yapmıyor. Üstelik sonrasında aradan geçen yüzlerce yıl süresince meydana getirilen pek fazlaca bilimsel araştırma, Dünya’nın yapısını son aşama net bir halde ortaya koyuyor.

Filmimizde de oyuk dünya bu hikayeler üstüne kurulu:

Kong’un yolculuğa çıkmasının sebebi filmimizde bu oyuk yeraltı yaşamına varmak. Bu sebeple yeraltındaki bu dünya, güya Kong’un atalarının dedelerinin memleketi. Tıpkı mitlerde olduğu benzer biçimde, kutuplarda bulunan geçitler ile gidiliyor gene oyuk dünyaya. Ve vardığımızda hakkaten de dinozor benzer biçimde türlü canlıları ve birazcık da fantastik tipli yaratıkları görüyoruz bol miktarda.

Bu mevzuda film yayınlandıktan sonrasında bilhassa Elon Musk’ın ‘madem yeraltındalar iyi mi ortalık aydınlık‘ benzer biçimde zekice bir sual yöneltmesiyle gündeme gelen oyuk dünyanın aydınlık olmasında aslına bakarsak bir sakınca yok bana kalırsa. Bu sebeple malum, gezegenimizin çekirdeği bu dünya için ısı ve ışık deposu. Şu demek oluyor ki, her şey tamam fakat aydınlık olması mı sorun? diye sormadan edemiyor insan.

Netice olarak…

Yazı süresince daha fazlaca filmimizde beni rahatsız eden noktalara odaklandım fakat bitiririken eklemek isterim ki film için ‘kötüydü’ diyemem. Beklentiye bağlı olarak değişse de sonunda iki efsaneleşmiş karakterin oldukça başarı göstermiş görsel efektlerle süslenmiş savaşıydı bu film ve bu açıdan baktığımızda da doğal ki izlerken keyif veriyor.

Sırf bu iki karakteri aynı evrende buluşturmuş olması bile coşku verici olduğundan, son cümlelerim birazcık pozitif olsun istedim. Siz de yorumlarda filmle ilgili görüşlerinizi bizimle paylaşmayı ihmal etmeyin, görüşmek suretiyle!