En iyi Assassin’s Creed Oyunu Hangisi?

2007 yılının Kasım ayında Ubisoft tarafınca gösterilen ve aslen bir Prince of Persia oyunu olması planlanan Assassin’s Creed, o denli beğenildi ki bugün yapımcısı Ubisoft’un en başarıya ulaşmış projelerinden birisi olarak biliniyor. Hatırlarsanız Fransa merkezli oyun şirketi geçtiğimiz AC serisinin yeni oyununu tanıtmıştı.

Toplamda 12 oyundan oluşan serinin (mobil ve yan seri oyunları hariç) neredeyse tüm oyunları azca da olsa birbiriyle bağlantılı ve sürükleyici hikayelere haiz. Sadece doğal ki her oyun serisinde olduğu benzer biçimde Assassin’s Creed sersisinde de başarıya ulaşmış ve başarısız oyunlar var. Bizde bu oyunları Assassin’s Creed serisinin kökenlerine bağlı kalmış olarak puanladık.

Uyarı: Birazdan okuyacağınız yazıda 12 Assassin’s Creed oyunu hakkında da spoilerlar bulunmaktadır.

Peki neye bakılırsa kime bakılırsa en iyisi?

Bildiğiniz suretiyle Assassin’s Creed oyunları temel olarak suikastler ve gizlilik üstüne kurulu. Oyunun öykü kısmında da tarikatımıza destek olduğumuz görevleri ile biliniyor. Şu demek oluyor ki bizim de burada bakacağımız 2 temel nokta var. İlki oyunda hakikaten de bir suikastçıyı (Asssassin) mı denetim ediyoruz? İkinci sual ise oyundaki ana görevlerimizin odak noktası tarikatımız (Creed) mı?

Ikimiz de bu iki ana kritere bakılırsa 12 ana oyunu “Gerçek bir Asssassin’s Creed oyunu” olup olmadığını değerlendireceğiz. Gelin hep beraber bu 12 oyundan hangileri gerçek bir AC oyunu bunu keşfedelim.

Assassin’s Creed (2007)

2007 senesinde gösterilen ilk Assassin’s Creed oyunu Desmond Miles adlı bir barmenin suikastçı soyundan geldiğini öğrenmesi ile başlıyor ve daha sonrasında ana karakterimiz olan Altair Ibn-La’Ahad’ı denetim ediyoruz. Oyunun başından sonuna kadar bir suikastçı olan Altair’ın tüm görevleri tarikatı ve tarikattaki onurunu kurtarmak üstüne.

Her ne kadar grafik ve hikâye mevzusunda zamanına bakılırsa bile eksikleri olsa da ilk AC oyunu değerlendirme kriterlerimize tamamen uyduğu için bizlerden 5 yıldız almayı başarıyor.

Assassin’s Creed 2 (2009)

İlk oyundan ortalama 300 yıl sonrasında geçen Assassin’s Creed 2, hem tüm AC evreninin hem de oyun dünyasının “en karizmatik” karakterlerinden birisine ev sahipliği yapıyor. Babası bir suikastçı olan Ezio Auditore de Firenze’yi denetim ediyoruz. Babası AC serisinin ana düşmanları olan tapınakçılar tarafınca öldürülen Ezio, intikam yemini ederek babasının kostümünü giyiyor ve bir suikastçı olma yolunda ilerliyordu.

Oyunun ortalama %30’u süresince bir suikastçı olmayan Ezio, tarikate katıldıktan sonrasında öcünü bir kenara bırakarak tarikatı için görevler halletmeye başlıyor. Oyunun ilk kısmındaki bu eksiklik yüzünden ne yazık ki Assassin’s Creed 2 oyunu bizlerden 4 yıldız alıyor.

Assassin’s Creed: Brotherhood (2010)

Her ne kadar bir yan oyun benzer biçimde dursa da 12 ana oyun ve Ezio triosunun bir parçası olan Brotherhood, ikinci oyunun tam olarak bittiği noktadan başlıyor. Ana karakterimiz Ezio, tarikatının Roma’da zayıflamasının peşinden Roma’ya giderek orada “kardeşliği” tekrardan alevlendirmek suretiyle çalışmalara adım atar. Bir taraftan tarikatını güçlendirmeye çalışan Ezio, bir taraftan da insanlıktan önceki zamanlardan kalan mistik bir nesne olan Aden Elmasının (Apple of Eden) peşine düşer.

Bu oyuna baktığımızda ilk 2 oyuna bakılırsa fazlaca daha yoğun bir tarikat ve suikastçı motiflerini görmekteyiz. Bilhassa ana mevzusu “tarikatı güçlendirmek” olan Assassin’s Creed: Brotherhood, haiz oldukları yenilikçi mekanikleri yardımıyla bizlerden 5 yıldız almayı başarıyor.

Assassin’s Creed: Revelations (2011)

Bir kısmı İstanbul’da geçmiş olduğu için Türk AC oyuncuları tarafınca hususi bir yere haiz olan bu oyun, Desmond’ın Animus’tan kurtulmasını ve Ezio’nun tarikatın kökenlerini araştırmasını mevzu alıyor. Ezio, bir zamanlar Altair’in Masyaf’ta inşa etmiş olduğu bir kütüphanenin 5 anahtarını bulmak için dünyayı dolaşıyor. Bu süreç süresince Desmond, hayatta kalmaya çalışırken Ezio ise anahtarları bularak atası Altair’in anılarını keşfediyor.

Oyun artık gerçek bir suikastçı olan Ezio’nun yaşamının son dönemlerinde tarikatın gizemlerini araştırmış olduğu bir temele haiz. Görevlerin bazıları kardeşliğe yardım etme ve destek olmayı hedeflese de oyunun büyük çoğunluğu Ezio’nun kafasındaki sorulara yanıt aramasıyla ilgili. Bundan dolayı bu oyuna da 3 yıldız veriyoruz.

Assassin’s Creed 3 (2012)

Efsanevi Ezio triosunun peşinden seriye yeni bir nefes getiren AC 3, babası bir tapınakçı, anası ise bir Amerikan yerlisi olan Connor Kenway’in annesini öldüren kişilerden intikam alması ile başlıyor. Hemen sonra eski bir suikastçı ile karşılaşan Connor, hem fizyolojik eğitim alıyor hem de kardeşliğin kökenlerini anlıyor. Tarikata girdikten sonrasında intikamına babası ve öteki tapınakçıları öldürme planını da ekleyen Connor, tüm hikâye süresince gerçek bir suikastçı benzer biçimde davranmaya çalışıyor.

Oyunda Connor her ne kadar gerçek bir suikastçı olsa da oyunun ilk başlarında kardeşliğe katılmak için fazlaca çabalıyor ve daha sonrasında kardeşliğin öğretilerine uygun yaşamaya başlıyor. Bu aşamada AC 2’ye oldukça benzeyen bu oyuna da 4 puan veriyoruz.

Assassin’s Creed 4: Black Flag (2013)

Assassin’s Creed 3’ten 40 yıl ilkin geçen bu oyunda. AC 3’ün ana karakteri olan Connor Kenway’in büyükbabası olan ve soyunun ilk suikastçısı olan Edward Kenway’i denetim ediyoruz. Aslen bir korsan olan Edward, talih eseri ölmekte olan bir suikastçı ile karşılaşıyor ve para kazanma umuduyla bir suikastçı benzer biçimde davranmaya başlıyor. Hikâyenin ilerleyen kısımlarında Edward’ın yolu her ne kadar kardeşlikle kesişse de kendisi bu yola girmeye pek de sıcak bakmıyor. Sadece oyunun son kısımlarında bu konudaki fikrini değiştiren Edward, en sonunda kardeşliğin bir parçası oluyor.

Her ne kadar yenilikçi ve keyifli bir oyun olsa da AC 4: Black Flag, suikastçı olmayan ve olmayı reddeden bir ana karaktere ve tarikattan uzak bir oynanışa haiz. Karakter her ne kadar tarikata yardım etse de burada ana motivasyon “kardeşlik” değil, yalnız para. Bundan dolayı pek fazlaca AC oyuncusunun sevilmiş olduğu bu oyun kriterlerimize bakılırsa bizde 2 puan alıyor.

Assassin’s Creed: Rogue (2014)

Assassin’s Creed 4: Black Flag’de Connor’ı eğiten Achilles’in talebesi olan Shay Cormac’i denetim ettiğimiz bu oyun, öteki AC oyunlarından oldukça değişik bir yapıya haiz. Bir suikastçı olarak başladığımız oyunda kısa sürede kardeşliğe düşman oluyor ve tapınakçılara katılıyoruz. Daha sonraysa teker teker “kardeşlerimizi” avlıyoruz.

Oyunda bir suikastçı değiliz ve tüm hareketlerimiz tarikata karşıt. Bu aşamada oyunu değerlendirmek her ne kadar doğru olmasa da ana serinin bir parçası olan oyuna kriterlerimiz doğrultusunda 1 yıldız veriyoruz.

Assassin’s Creed: Unity (2014)

Hatalar ve grafik sorunları sebebiyle serinin en fazlaca eleştirilen oyunu olan AC: Unity, 1800’lerde Fransız devriminde üvey babasının ölümünü araştıran suikastçı Arno Dorian’ı mevzu alıyor. Arno, bir taraftan tapınakçılarla savaşarak kardeşliğini kurtarmaya çalışırken bir taraftan da Fransız devriminin fitilini yakıyor.

Oyun her ne kadar “oyun içinde oyun” konseptine haiz olsa da Assassin’s Creed 1 ve 2’den sonrasında çıkan tüm oyunlardan daha başarıya ulaşmış bir hikâyeye ve “suiakstçi” oynanışına haiz. Bundan dolayı oyuna 5 yıldız veriyoruz.

Assassin’s Creed: Syndicate (2015)

1868 senesinde geçen Assassin’s Creed: Syndicate oyununda Jacob ve Evie Frye isminde iki kardeşi canlandırıyoruz. Oyuna başladığımız andan itibaren suikastçı olarak gördüğümüz bu iki karakter, Viktorya periyodu Londra’sında tapınakçılara karşı cenk vermektedirler.

Oyunda her ne kadar kabahat dünyasının bir parçası olup bu dünyayı kardeşlik adına kullanmaya çalışsak da oyunun yarısı tarikat görevleri ile geçerken öteki yarısı ise bir kabahat imparatorluğu kurmakla geçiyor. Bu niçin Assassin’s Creed: Syndicate, kriterlerimize bakılırsa bizlerden yalnız 3 yıldız almayı başarıyor.

Assassin’s Creed: Origins (2017)

Ubisoft’un seride küçücük değişimler yaparak “soft reboot” attığı oyun olan Origins, bizi tüm oyunların öncesine, Mısır dönemine götürüyor. Bayek adlı bir medjayı canlandırdığımız bu oyunda ana karakterimiz, tapınakçıların kökenini oluşturan “Antik Olanların Düzeni” adlı bir tarikata karşı savaşıyor. Daha sonraları karakterimiz, bildiğimiz suikastçilerin temelinin atılmasında büyük rol oynuyor.

Oyunda her ne kadar suikastçilik yok denecek kadar azca olsa da devrin tapınakçılarına karşı savaşmamız ve suikastçi tarikatının kurucularından olmamız sebebiyle bu oyuna 3 yıldız veriyoruz.

Assassin’s Creed: Odyssey (2018)

Seçiminize bakılırsa Alexios ve Kassandra adlı iki karakterden birini yönettiğiniz bu oyunu kısaca üzerinde durmak gerekirse siz bir paralı askersiniz ve hayatta kalmak için görevden göreve koşuyorsunuz. Bir noktada yolunuz suikastçılarla kesişse de oyunun ek paketleri haricinde ne yazık ki “Assassin’s Creed” isminin hakkını veren bir oyun değil.

Bu aşamada her ne kadar başarıya ulaşmış bir RPG oyunu olsa da ne yazık ki Assassin’s Creed: Odyssey kriterlerimize uymadığı için bizlerden yalnız 1 yıldız alıyor.

Assassin’s Creed: Valhalla (2020)

Bir Viking olan Eivor’un yeni kıtalara yelken açmasının peşinden yolları suikastçılarla kesişiyor. Suikastçılarla yolları kesiştikten sonrasında bu seviye hakkında bilgiler edinse de kendi bilmiş olduğu yoldan ilerleyen Eivor, hiçbir süre gerçek bir suikastçı olamıyor.

Oyun en temelde eski Assassin’s Creed oyunlarına benziyor benzer biçimde görünse de aslen tamamen değişik bir yoldan aşama kaydediyor. RPG ögeleriyle süslenmiş bir dövüş oyunu olmaktan ileri gitmeyen Valhalla, ne yazık ki kriterlerim doğrultusunda bizlerden yalnızca 1 yıldız alabiliyor.

Peki sizce bugüne kadarki en başarıya ulaşmış Assassin’s Creed oyunu hangisi? Fikirlerinizi yorumlarda belirtmeyi ihmal etmeyin.