Oyun

Atomic Heart Benzeri 10 Oyun – Webtekno – Güncel Teknoloji Haberleri ve Video İncelemeleri

Oynanışından ziyade politik yönüyle gündemden düşmek bilmeyen ve değişik tarzıyla dikkat çeken Atomic Heart’ın arkasından yabancı hissettirmeyecek oyunları derledik.

Son zamanlarda oynanışından ziyade, Rusya ve Ukrayna arasındaki politik çatışmayla gündeme gelen Atomic Heart, duyurulduğu günden beri beklenen ve çıkan her oynanış videosunda heyecanı daha da körükleyen bir oyun oldu. Çıkar çıkmaz bilhassa de bizim benzer biçimde ülkelerdeki oyuncular için büyük nimet olan Game Pass’e gelecek olması da oyuna karşı ilgili olmayanların da dikkatini çekmesini sağlamış oldu.

Oynayanların bir kısmı Atomic Heart’ı beğendi, bir kısmı beğenmedi, bir öteki kısmı da oynanışı sevse de politik mevzular yüzünden sevmiyorum dedi ve boykotladı. Bunca çatışmanın içinde araştırma almaya devam eden oyun, uzaktan bakmış olduğunuzda türünün tek örneğiymiş benzer biçimde görünebiliyor. Fakat oyun dünyasında örnek almış olduğu ve bu oyuna karşı ilgili olanların kesinlikle göz atması ihtiyaç duyulan bir ton oyun daha var.

Mesela Atomic Heart’ın bir numaralı esin kaynağı: Bioshock serisi

Bioshock serisinden İlham alındığını, bilhassa de ilk oyundaki deniz fenerinden Rapture şehrine giriş sahnesinin benzerinin yapılmasından anlayabiliriz. Benzerlikler elbet bununla sınırı olan değil.

Bioshock hakkında konuşacak olursak, arkasında derin bir hikâye barındıran ve oyun mekanikleri bakımından Atomic Heart ile fazlaca benzer yanı bulunan bir seri. İndirim döneminde tüm serinin üçlü remastered paketini uygun bir fiyata alabilirsiniz.

Tıpkı Atomic Heart’ta olduğu benzer biçimde hem silahlar hem de değişik güçler sizleri karşılayacak. Çevre bakımından gene distopik bir dünya sunan serinin son oyununda, ortamlar daha canlı olsa da bu, karanlık hikâyenin sürükleyiciliğini etkilemiyor.

Serinin üç oyununu oynadıktan sonrasında aslına bakarsanız belli bir doygunluğa ulaşıyorsunuz fakat Infinite’ten silinenlere bakmış olduğunuzda, son oyun gözünüzde bir nebze düşebilir. Oyun kötüleştiğinden değil; çıta oldukça daha yüksekte olabileceğinden. Gene Infinite’i oynarken sık sık Atomic Heart’ı hatırlayacağınızdan da şüpheniz olmasın.

Bioshock kadar olmasa da Dishonored serisi de Atomic Heart ile benzer yönleri paylaşıyor.

Dishonored serisinde de Atomic Heart’ta olduğu benzer biçimde planları ister istemez bozan ve gene ister istemez işleri yoluna koymakla görevli olan şahıs oluyorsunuz. Gene tasarı bir evrende geçen bu seride fazlaca süper gücünüz(?) oluyor. Bu tarz şeyleri kullanarak temelde usta bir suikastçı olabiliyorsunuz.

Serinin kendine özgü bir özelliği de var. Siz o anki bölümde mevcud tüm düşmanları, hatta bazı zararsız insanları bile öldürdüğünüzde hikâye devam ediyor, öldürmeseniz de devam ediyor. Fakat bu aksiyonlarınız, oyunun sonunu etkiliyor.

Son oyun hariç. O oyunda istediğinizi yapabilirsiniz. Oyunun sonuna geldiğinizde istediğiniz sonucu verebiliyorsunuz. Fakat bu birazcık da karakterden dolayı bu şekilde. Zira ilk oyunda bir kraliyet koruyucusunu, ikinci oyunda tahtından edilen bir imparatoriçeyi (yada gene kraliyet koruyucusunu), son olarak oyunda da bir kiralık katili canlandırıyorsunuz. Her karakterin de kendine özgü bir hikâyesi, değişik güçleri ve oynayış şekli bulunuyor.

Deus Ex serisi de size Atomic Heart’a bir nebze benzer, distopik bir dünya deneyimi sunacaktır.

Daha çağdaş bir edinim olması açısından serinin Mankind Divided oyununu örnek verelim. Oynanışı Atomic Heart’tan ziyade Dishonored yada Bioshock’a yakın diyebiliriz. Her ne kadar gördüğünüz her NPC size düşman olmasa da bir çok alanda size o yalnızlık hissini veriyor.

Bunun haricinde Atomic Heart’ta olduğu benzer biçimde gene hesaba katılmayan fakat işleri sekteye uğratan karakter siz oluyorsunuz. Bu durumda hem dışarıda gerçekleşen vakaları çözmeye çalışıyorsunuz hem de kendi kafanızdaki sual işaretlerine cevaplar bulmaya çalışıyorsunuz. Silahlarınızın yanında teknolojik vücut bölgelerinizden kazandığınız hususi güçler de bulunuyor. Bu tarz şeyleri kullanımı da epey keyifli.

Hikâye yönüyle olmasa da mekanikleriyle Atomic Heart’a benzeyen Deathloop:

Deathloop’ta devamlı bir vakit döngüsü içinde oluyoruz ve hikâye yönüyle iki oyun birbirinden oldukça uzaklaşıyor. Fakat Atomic Heart’ın hususi güçlerini beğenen kişiler için Deathloop’un zevkli bir edinim olacağı şüphesiz.

Oyunda, Dishonored’da olduğu benzer biçimde hususi güçleriniz ve bunların yanında silahlarınız yer ediniyor. Güçlerinizi oynayış stilinize bakılırsa özelleştirebiliyor, geliştirebiliyorsunuz.

Wolfenstein serisi hikâye yönüyle size Atomic Heart’ı anımsatacaktır.

Fakat burada Sovyetler Birliği değil, Nazi Almanyasının distopik bir geleceğinde kendimizi buluyoruz. Kaleler, iç karartan mekan ve düşman tasarımları, bir an olsun geri adım atmayan vahşetli yönü ve daha birçok özelliğiyle Wolfenstein, Atomic Heart sevenlerin deneyimlemesi ihtiyaç duyulan bir yapım.

Hususi güçlerden ziyade silahların ön planda olduğu bu serinin çağdaş oyunlarını, Game Pass üstünden oynayabilirsiniz. Karakterimiz agresif olsa da Atomic Heart’taki benzer biçimde itici değil, hususi güçlerimiz olmasa da onları aratmayan çatışma mekanikleri var ve bunların yanında daha birçok artıyı da içinde barındırıyor Wolfenstein serisi.

Alternatif bir vakit dilimi dendiğinde Cyberpunk 2077’yi dahil etmemek olmaz.

Cyberpunk 2077, temelinde bir açık dünya rol yapma oyunu olduğundan Atomic Heart’a bakılırsa daha çok oyun içeriğine haiz. Bunun yanında iki oyun içinde kaçınılmaz olarak benzerlikler bulunuyor. Şundan dolayı iki oyunda da gelişen değişen teknolojinin fena bir distopyaya yönlendirildiği bir hikâye bizleri karşılıyor.

Fakat Cyberpunk’ta daha özgür oluyorsunuz. Bu sebeple Atomic Heart’ın arkasından dalabileceğiniz, kendi tarzınıza bakılırsa hareket edip sınırları sizin belirlediğiniz bir edinim olarak görebilirsiniz Cyberpunk 2077’yi. Zira oyuna hepimiz aynı noktada başlasa da karakter gelişiminin çeşitliliğinden dolayı oyunun ortalarına ve sonlarına doğru kendilerini oldukça değişik yerlerde buluyorlar.

Sırada çağdaş DOOM oyunları yer ediniyor.

Elbet oyun adım atar başlamaz hikâyeyi kenara bırakan DOOM’u alıp senaristliği bakımından Atomic Heart ile kıyaslamak yanlış olur. Fakat boss savaşları ve dövüş mekanikleri bakımından bu ikiliyi aynı kefeye koyabiliyoruz.

Eğer Atomic Heart oynadıysanız ve aksiyon kısmı sizi içine çekmiş, fakat yavaş kalmışsa bunun oldukça daha varlıklı, hareketli ve sürekli olanını DOOM oyunlarında bulabilirsiniz.

Observer: System Redux, fütüristik ve distopik bir geleceği, korku/gerilim oyunu olarak harmanlıyor.

Distopik geleceğin kim bilir en karanlık yönüyle sizi buluşturan Observer, ortalığı kırıp geçtiğiniz bir oyundan ziyade sizi araştırmaya ve değerlendirmeye itiyor. Şundan dolayı bu oyunda, Atomic Heart’taki benzer biçimde hiçbir şeyden (cidden hiçbir şeyden) memnun olmayan ve askeri kariyerinin de getirisiyle ortalığı ilk fırsatta toza dumana çeviren bir karakteri canlandırmıyorsunuz.

Onun yerine bir dedektifi canlandırarak vakaları çözmeye çalışıyorsunuz. Oyun süresince olayların içinden değişik vakalar çıkıyor ve hikâye dallanıyor. Akıntısına kendinizi bırakırken beyin fırtınası yapacağınız, fakat bu süreçte sizi boş uğraşlarla yormayacak bir yapım. Gizlilik kısımları kişiden kişiye değişecektir elbet.

Sırada bir çok kişinin görüp bakmadan geçmiş olduğu We Happy Few var.

We Happy Few’de de aslen ortadan kalkması gerekirken planları bozan şahıs rolündesiniz. Temelde sansürün zirve yapmış olduğu ve tarihin devletin lehine olacak şekilde yansıtıldığı gazete manşetlerine onay vererek başladığınız rolünüz, hikâyenin çözülmesiyle daha da mühim bölgelere geliyor. Bu süreçte hem kim olduğunuzu öğreniyorsunuz hem de ana oyunun hikâyesi kendini gösteriyor.

Bilgisizlik mutluluktur düşüncesinin başat olduğu ve adeta motto hâline geldiği bir dünyada başladığınız yolculuğunuz, oyun ilerledikçe dallanıp budaklanıyor. Atomic Heart oynadıktan sonrasında hikâye bakımından pek de yabancı gelmeyecektir.

Ve son olarak emsalsiz tarzıyla dikkatleri üstüne çeken Ghostwire: Tokyo

Hayatımızı kurtarmasına rağmen başlangıçta anlaşamadığımız, bizlere hem yol gösteren hem de süper güç elde eden KK -o KK değil- dünya dışı varlıklarla savaşmamızda bizlere destek oluyor. Bu bağlamda Atomic Heart’ın Charles’ına oldukça benziyor diyebiliriz. Hikâye akışında da ikili arasındaki bağın kuvvetlendiğini görebiliyoruz.

Atomic Heart’ın arkasından bazı yönleriyle benzer olan fakat kendine özgü oynanış mekanikleriyle çizgisini belli eden Ghostwire: Tokyo’ya göz atabilirsiniz. Düşman çeşitliliği ve dövüş mekanikleri o denli çeşitli olmasa da Atomic Heart’ın üstüne canlı bir edinim olarak görebilirsiniz.

Bunlar haricinde değişik önerileriniz var ise yorum kısmında paylaşabilirsiniz.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu