Yıldız Wars Jedi: Survivor İncelemesi

Fallen Order’ın hikâyesi, “Ne oldu şimdi?” dedirterek bitmişti. Şimdi Darth Vader varlığımızdan haberdar, evvelkinden daha olgunuz ve galaksinin her köşesinde aranıyoruz. Peki Jedi: Survivor, bu hikâyeyi tamamlayabilecek mi?
Yıldız Wars Jedi: Fallen Order, çıkmış olduğu dönemde Yıldız Wars oyunu arayanlar için ilaç niteliği taşıyordu. Zira Battlefront 2 benzer biçimde online bir yapımı kenara bıraktığımızda, yeni nesil için keyifli bir ışın kılıcı aksiyonu sunan bir oyun yoktu. Gene de bu yokluk, oyunun oyuncu gözündeki kıymetini korumaya o denli da yetmemişti.
Oyunda birçok noksan vardı ve bunlar, oyunun bir noktasından sonrasında “bitireyim de gitsin” dememize sebep oluyordu. Bu yüzden yine oynanılabilirliği yoktu desek hatalı sayılmayız. Fakat ilk oyunu öyleki ya da bu şekilde bitirip Jedi Survivor’ı da 22 saatlik oynanışın peşinden bitiren biri olarak söylemem gerekiyor: Bu sefer olmuş.
Not 1: Jedi: Survivor görsellerinin tümünü kendi oynayışımız esnasında aldık.*
Not 2: Hikâyeye tesiri olmayan küçük spoiler’lar görebiliriniz.*
Önceki oyunu aşağı çeken yönler neydi?
Fallen Order’ın en büyük eksikliklerinden biri, oyuncuyu görevin başlangıcında salmış olduğu haritaya derinlik katmakta zorlanması ve bu sebeple de “ben niye gelmiştim buraya ya?” dedirtmesiydi. “Hadi biz orada geçen vakalara hakim değiliz, karakterimizi takip ederiz olur biter” demek de mümkün değildi. Zira ana karakterimiz Cal, o dönemde genç ve tabir yerindeyse çömez bir Jedi. Bu yüzden kendisi de bir çok süre ne yaptığını bilmiyordu.
Keyifli bir ışın kılıcı aksiyonu olsa da bunun aslolan tepe noktası, oyunda oldukça geç bir evrede karşımıza çıkıyordu. Düşmanlar sizin souls oyunlarına hakim olup olmamanızdan bağımsız olarak dengesizdi.
Daha oyunun başlarında seviyemizin oldukça üstünde bir canavarla karşılaşabiliyorduk. Elbet bunun amacı kabiliyetlerimizi geliştirip o haritaya geri dönmemizi ve canavarın ardındaki ganimeti elde etmemizi sağlamaktı fakat harita derinliğindeki noksan, buna yönelik bir talep bırakmıyordu. Bu yüzden de alt tarafı kullanmayacağımız bir giysisi elde etmek için söz mevzusu canavarla uzun vakitler geçirmemiz gerekiyordu.

Hikâye tarafında ise daha uzun olması ihtiyaç duyulan bölgeler bulunuyordu. Oyunun tabir yerindeyse aniden yuvarlanarak bitmesini de hesaba katarsak bilhassa de son kısımların kısa sürede yazılıp çizildiğini düşünen bir kesim ortaya çıkmıştı.
Hikâye hantallığı, karışık bölüm tasarımı benzer biçimde konuların yanında bahsedeceğimiz bir öteki büyük eksiklik de fotoğraf modunun olmamasıydı.

Zira Fallen Order, hem ara sahnelerinde hem de oynanış esnasında oyuncuyu oldukça çekici manzaralarla baş başa bırakıyordu. Bu tarz şeyleri kaydedememek de hoş değildi elbet.
Tüm bu hantallığı geride bırakıp Jedi: Survivor’a geçiş yapmak:
Bunlar olmuş:
- Göz kamaştırıcı grafikler, RTX desteği
- Fotoğraf modu
- Çeşitli dövüş sistemi
- Düşman çeşitliliği
- Karakter etkileşimleri
- Platform kısmındaki yenilikler
- Mekân tasarımları
- Dengeli düşmanlar
- Işın kılıcı özelleştirme seçenekleri
- New Game+ (Açtığınız tüm özelliklerle oyuna yine başlayabilme)
- Hikâyede iyi/fena zıtlığından uzak karakter çatışmaları
- Araknofobisi olanlar için ayarlarda yer edinen hususi bir seçenek
- Süratli gezi (Fast Travel)
- Hikâyede yer edinen birden fazla tepe noktası
- Önceki oyundan kalan sual işaretlerine verilen cevaplar
- Uzuvların kesilebilmesi
- Hayvanları binek olarak kullanabilme
- Daha varlıklı ve oyuna direkt tesir eden kabiliyet ağacı
Bunlar olmamış:
- İnceleme versiyonunda karşılaşılan oyundan atma problemleri
- Bilgisayar sürümünde yer edinen optimizasyon sorunları
Jedi: Survivor’ı oynadığımda aklımda sık sık şu fikir gelip geçti: “Oyuncuları hakkaten dinlemişler”. Zira Fallen Order’ı oynarken şikâyet ettiğim ne var ise -ki bunlar öteki oyuncular tarafınca da dile getirilen şeyler- bu oyunda düzeltilmiş ve eksiklerin yeri doldurulmuş.
Mesela artık her oyuncu, kendine hususi bir dövüş stili belirleyerek oyunu deneyimleyebiliyor.

Önceki oyunda gördüğümüz tekli ve çift ışın kılıcı, daha da geliştirilmiş ve oyuna 5 tane stance (duruş) eklenmiş. Ghost of Tsushima oyununda da gördüğümüz bu stance’lerin her biri kabiliyet ağacında geliştirilebiliyor ve bu sayede kendi oynayış şeklinizi bulabiliyorsunuz.
Zira ben oynadığım sürede devamlı “tamam bu güzelmiş… yok, bu daha güzelmiş” benzer biçimde düşüncelere girdim. Her meditasyon noktasında yada workbench denilen masalarda bu stance’leri değiştirebiliyoruz. Aynı anda iki tane stance’imiz oluyor bu sebeple hangilerini tercih edeceğiniz size kalmış. Biz şu şekilde kabaca özetleyelim:
Alışık olduğumuz tekli ışın kılıcı: Single Blade

Bire bir kaldığınız durumlarda rakibe odaklanıp hızlıca saldırılar yapmanızı mümkün kılıyor. Devamlı bunu kullanıyor olmak sizi yanıltmasın, öbürlerinden aşağı kalır yanı yok. Aslına bakarsanız hepsi ayrı amaçlar için kullanılıyor.
Yakın menzilde birden oldukça düşmanı alt etmek için: Double-Bladed

Önceki oyundan da aşina olduğumuz bu ışın kılıcının menzili oldukça azca. Fakat devamlı hasarı ve aynı anda birden oldukça düşmana zarar verebilmesi, oldukça sayıda düşmanla karşı karşıya gelindiğinde kendisini iyi bir seçim hâline getiriyor.
Ne atak ne de müdafa odaklı diyebiliyoruz: Dual Blade

Bu stance, iki elde de ışın kılıcımızı tutarak rakibe seri saldırılar gerçekleştirmemizi mümkün kılıyor. Bunun yanında kayda kıymet bir müdafa da sunuyor. Değişik türde düşmanlarla karşı karşıya kaldığınız durumlarda ortama ayak uydurabilmenizi elde edecektir.
Fakat stamina’nız, bu stance’de daha süratli bitiyor ve bu sebeple de bir gözünüzü orada tutmakta yarar var.
Önüne geleni adeta ezip geçen ağır bir stance’imiz de var: Cross Guard

Bu duruşta iki elimizde tek ve uzun bir ışın kılıcını tutuyoruz. Saldırılarımız önceki kadar süratli olmuyor, hatta tam aksine ağır saldırılar yapıyoruz. Fakat bunların hasarı naturel olarak daha çok oluyor. Zamanlamanın oldukça tehlikeli sonuç hâle geldiği bu duruş, dayanıklı düşmanlara karşı oldukça etkili olurken süratli ataklar icra eden düşmanların sizi ezmesine de sebep olabilir.
Yakıştı mı şimdi ışın kılıcıyla savaşırken tabanca çekmek?

Blaster duruşunu elime aldığım ilk anda bile fark ettim ki, evet yakışmış. Bir elimize ışın kılıcı, diğerine ise hafifçe bir tabanca aldığımız bu duruş hem yakından hem de uzaktan hücum yapma imkânı sağlıyor. Bu sayede ani gelişen durumlara bile hızlıca tepki verebilmeyi mümkün kılıyor.
Son olarak silahın şarjörü, yaptığınız ışın kılıcı hamleleriyle doluyor. Şu demek oluyor ki “ben bunu alır bir yere çıkar, oradan herkesi indiririm” benzer biçimde düşüncelere asla girmeyin.
Çeşitlendirilen tek şey ışın kılıcı değil. Artık daha etken ortaklarımız var.

Bode
Fallen Order’da bir noktadan sonrasında yaptıklarımız aynılaşıyordu. Gemimizi bir gezegene indiriyorduk, Cere ve Greeze gemide bekliyordu, sonrasında da biz işimizi halledip geliyorduk. Fakat şimdi, takımımızdaki belli başlı kişiler, yol süresince bizlere eşlik edebiliyor, dövüş esnasında bizlere destek olabiliyor, hatta kendi başlarının çaresine bakabiliyorlar.
Aniden ortağınızdan rakibi durağan(durgun) tutmasını yada belli bir rakibe saldırmasını isteyebiliyorsunuz. Oyunun bu yönü, bilhassa de boss savaşlarında oldukça etkili oluyor. Bunun yanında bitirici hamleleri de ortaklarınızla beraber yapabiliyorsunuz.
Dövüş haricinde da oldukça etkisinde bırakan yenilikler bulunuyor.

Fallen Order’ın en büyük eksiklerinden biri de içine çekmeyen bazı haritalarıydı demiştik. Burada ise bulgu için değişik araçlar sunuluyor. Bu sayede öncesinde ulaşamadığınız bölgelere geçişiniz ondan sonra mümkün oluyor ve oyunun ödüllendirici sistemi, bu mevzuda oyuncuyu motive ediyor.

Bunun haricinde tatlı ortağımız BD-1, artık öncekine bakılırsa daha etken rol oynuyor. Onun yardımıyla bazı bölümleri geçebiliyor, kendisini dürbün benzer biçimde kullanabiliyor ve birbirinden değişik senaryolarda işlevselliğinden yararlanabiliyoruz.
Diyaloglarda kimi zaman küçük çaplı seçenekler sunulduğunu görüyoruz. Oyuna derinden tesiri olmasa da tatlı bir dokunuş bulunduğunu söyleyebilirim.
Diyaloglar demişken…

Jedi: Survivor oynarken değişik oyunlardan karakteristikleri alıp bu oyuna entegre ettiklerini fark ettim. En oldukça gözüme çarpan ise karşımızdakini ikna etmek için kullandığımız, Witcher oyunlarında yer edinen Axii işareti ve Blaster duruşunda elde ettiğimiz, Red Dead Redemption’ın ikonik dead eye özelliği oldu.
Şu demek oluyor ki bu benzer biçimde benzer elementler görmek mümkün.
Bunun haricinde artık binek hayvanlar kullanabiliyoruz.


Önceki oyunda yer edinen kişiselleştirme seçenekleri, burada oldukça daha varlıklı hâle gelmiş.

Oynanış elementlerinin peşinden gelelim en mühim kısma: Hikâye

Jedi: Survivor, oldukça etkisinde bırakan bir halde açılışı yapıyor ve hikâye süresince ortaya çıkan değişik gelişmelerle ve ters köşelerle bunu diri tutmayı başarıyor. Ben şahsen ortalama 2-3 kere “oyun şimdi biter herhalde” düşüncesine girdim fakat devamı devamlı geldi.
Önceki oyunda bir noktadan sonrasında bitsin gitsin dedim ve oyunu o şekilde bitirdim. Bu oyunda ise gene benzer bir noktanın peşinden devamlı bir merak hissiyle devam ettim. “Şimdi ne olacak?” düşüncesi beni devamlı ayakta tuttu ve oyunun sonuna gelene kadar ve geldiğimde, ilk oyundan aklımda kalanlar dahil neredeyse tüm sual işaretleri cevaplandırıldı.
Oyunda oldukça sayıda mühim kısım var. Bu yüzden de oyunu oynamayı düşünenler spoiler görmemek adına toplumsal medyadan uzak durmayı tercih edebilir.

Zira bu oyundaki gelişmeler, “X ölüyor, Y kazanıyor” şeklinde bırakılabilmekten uzak ve hakkaten hikâyeyi sarsıcı ve oyuna bakışınızı değiştirebilecek özellikte. Oyunun bu tarz şeyleri sunma şeklini de bu aşamada övebiliriz.
Oyunu oynamak isteyenlere önerim, PC’de ortalama 1200 TL ödemek yerine EA Play Pro’ya yönelmeleri.
Buraya kadar iyi güzel de, asla mi fena yanı yok bu oyunun?

Oyunu oynarken ortalama 5-6 kere donma ve oyundan atma problemleriyle karşılaştım. Bu sebeple de bazı tehlikeli sonuç noktalara gelmişken yine son olarak kaydın alındığı yere dönmem gerekti. Bunun haricinde oyunda ses kayması, diyalogların geç girmesi ve senkronize olmaması ve uzun süre aynı şekilde kalan ani FPS düşüşleri -ki burada RTX 3070 Ti ile oynadığımı belirteyim- yer alıyordu. 60-80 içinde FPS değerleri görürken aniden 15-20’ye düştüğünü ve öyleki kaldığını da gördüm.
Fakat bunlar, geçtiğimiz gün gelen büyük bir güncellemenin yanında öteki güncellemelerle de çözülebilecek şeyler. Ben Fallen Order’ı öyleki bu şekilde bitiren biri olarak Jedi: Survivor’ın gerek hikâyesiyle gerekse de oynanışıyla doygunluk oldum ve birazcık gezip birazcık vazife kovalayarak 22 saatte oyunu bitirebildim. İmkânı olanların kesinlikle oynamasını ve Fallen Order’ın yarım kalmış hikâyesini bitirmesini tavsiye ederim.
Son olarak Jedi: Survivor’ın sistem gereksinimleri şu şekilde:
Minimum sistem gereksinimleri:
- İşlemci: İntel Core i7-7700 yada Ryzen 5 1400
- Hafıza: 8 GB RAM
- Ekran Kartı: 8GB VRAM | GTX 1070 | Radeon RX 580
- DirectX: Sürüm 12
- Depolama: 155 GB kullanılabilir alan
Tavsiye edilen sistem gereksinimleri:
- İşlemci: Intel Core i5 11600K yada Ryzen 5 5600X
- Hafıza: 16 GB RAM
- Ekran Kartı: 8GB VRAM | RTX2070 | RX 6700 XT
- DirectX: Sürüm 12
- Depolama: 155 GB kullanılabilir alan
Oyuna yönelik sorularınız var ise yorum kısmında paylaşabilirsiniz. Yada eklememizi istediğiniz kısımlar var ise gene yorum kısmından bizlere ulaşarak bunu belirtebilirsiniz.



